Xa falamos nunha entrada anterior de hoxe mesmo sobre este incidente que tan ben explican en Cataluña. Agora achegámosvos as palabras de Fernán Vello en Galicia Hoxe, quen tamén fai referencia ao mesmo artigo de Quim Monzó:
Dubidaba eu se utilizar aquí a forma brután ou brutaz (ese expresivo z final), ou tamén irmos, por que non, a palabras como indondo, groseirón, alarve, tosco e, se queren, túzaro. Porque ese policía (funcionario dependente do Ministerio do Interior) que ameazou a unha xornalista cunhas "hostias" -textual-, tras recriminarlle a utilización do nome santiagués propio e oficial de Pescadería Vella -"se dice Pescadería Vieja", bradou o axente-, non é outra cousa que un brutaz incumpridor das misións básicas constitucionais que deben presidir as actuacións do Corpo Nacional de Policía: "Protexer o libre exercicio dos dereitos e liberdades e garantir a Seguridade Cidadá". Por iso mesmo non estaría nada mal, como mínimo, que o mando superior das Forzas e Corpos de Seguridade do Estado, que corresponde ao Ministerio do Interior, lle abrise un expediente sancionador ao funcionario policial por falta grave, porque grave é ameazar con violencia a un cidadán, ademais de desprezar o idioma propio e oficial de Galicia e pretender impor o uso pola forza de formas lingüísticas non oficiais. Non acudirei eu aquí, líbrenme os deuses, a aquel relato breve de Alfred Jarry titulado O cerebro dun axente de policía, mais o axente policial en cuestión non deixa de ser unha mazá podre -ou un garavanzo negro- que habita un corpo policial profesional, e, como ben di Quim Monzó en La Vanguardia (En Santiago na noite escura, titula o artigo), hai policías que se escoitan algo en idioma bárbaro -tal é o caso: "Pescadería Vella"- experimentan fervedura no sangue que logo lles sobe disparada até o cerebro. En fin. Do que non me cabe dúbida a min é de que o citado axente represor lingüístico non cumpre cos principios de "servizo, dignidade, entrega e lealdade" que decoran a formación dun policía e estou por asegurar que o aproveitamento de materias como Dereito, Socioloxía, Psicoloxía e Comunicación e Relacións cos Cidadáns, entre outras, foi, neste caso, nulo. Debería ser identificado o número e declarado suspenso.
Dubidaba eu se utilizar aquí a forma brután ou brutaz (ese expresivo z final), ou tamén irmos, por que non, a palabras como indondo, groseirón, alarve, tosco e, se queren, túzaro. Porque ese policía (funcionario dependente do Ministerio do Interior) que ameazou a unha xornalista cunhas "hostias" -textual-, tras recriminarlle a utilización do nome santiagués propio e oficial de Pescadería Vella -"se dice Pescadería Vieja", bradou o axente-, non é outra cousa que un brutaz incumpridor das misións básicas constitucionais que deben presidir as actuacións do Corpo Nacional de Policía: "Protexer o libre exercicio dos dereitos e liberdades e garantir a Seguridade Cidadá". Por iso mesmo non estaría nada mal, como mínimo, que o mando superior das Forzas e Corpos de Seguridade do Estado, que corresponde ao Ministerio do Interior, lle abrise un expediente sancionador ao funcionario policial por falta grave, porque grave é ameazar con violencia a un cidadán, ademais de desprezar o idioma propio e oficial de Galicia e pretender impor o uso pola forza de formas lingüísticas non oficiais. Non acudirei eu aquí, líbrenme os deuses, a aquel relato breve de Alfred Jarry titulado O cerebro dun axente de policía, mais o axente policial en cuestión non deixa de ser unha mazá podre -ou un garavanzo negro- que habita un corpo policial profesional, e, como ben di Quim Monzó en La Vanguardia (En Santiago na noite escura, titula o artigo), hai policías que se escoitan algo en idioma bárbaro -tal é o caso: "Pescadería Vella"- experimentan fervedura no sangue que logo lles sobe disparada até o cerebro. En fin. Do que non me cabe dúbida a min é de que o citado axente represor lingüístico non cumpre cos principios de "servizo, dignidade, entrega e lealdade" que decoran a formación dun policía e estou por asegurar que o aproveitamento de materias como Dereito, Socioloxía, Psicoloxía e Comunicación e Relacións cos Cidadáns, entre outras, foi, neste caso, nulo. Debería ser identificado o número e declarado suspenso.
Ningún comentario:
Publicar un comentario